బ్లాగోగులు: ఔల-గోడు మనోవేదన!

మన ఛింపేష్ కు సంబంధించని విషయాలేవీ ఈ బ్లాగులో ఉంచకూడదని తీసుకున్న నిర్ణయాన్ని తాత్కాలికంగా సడలించి మరీ ఒకానొక వ్యాఖ్యను ఇక్కడ ఉంచదలచుకున్నాను. ఈ చింపేశ్ అనే ఒక ఫినామినా ను తయారు కావడానికి వీపుగోకుడుతో తనవంతు సహాయం చేసిన "మితవాద" శునకపు తృతీయ వార్షికోత్సవ సందర్భ భావస్ఖలనాన్ని, నిర్వేదాన్నీ గమనించుడి:

బ్లాగుల్లో రెండు మూడేళ్ల కిందున్నంత వీపుగోకుడు వాతావరణం (ఇదో సాపేక్ష పదం) ఇప్పుడు లేదు. అంత వీపుగోకుడు టపాలూ ప్రస్తుతం రావటం లేదు. వచ్చినా నా వీపు ఎవడు గోకడం లేదు. మొత్తానికి నా తెలుగు బ్లాగు పరిస్థితేం బాగులేదు. నా బ్లాగు సాహితీ సేవా కేంద్రాం కాదు కానీ బజారు భాషా పరిజ్ఞాన ప్రదర్శనాంగణాం అవనే అయ్యాయి. ఇక నేనిలా ఏడవడం తప్ప చేసేదేం లేదు.

-ఔలగాడు

చింపాంజీల బజారు

గూటీ బిళ్ళలో అభిజాత్యం, గుడుగుడుగుంచంలో అణచివేత నేపథ్యంలో హఠాత్తుగా సంభవించిన రిజర్వేషన్ మెకాలే తన సహజ పరిణామంలో అయితే అఫ్రికా అడవులమీదుగానూ,  వాటికను పడవల మీదగానూ ఎర్రగడ్డ ఆసుపత్రి బాట పట్టాలి. వాటికను మందు వితరణ రుచి తెలియక ముందు ఈ చింపాంజీవాద రాజకీయాలు "చలం'గానాయకి-కమ్యునిజం" మంత్రం జపించినా, ఆ తరువాత మహత్తరమైన వాటికను మందువితరణ భావజాలాన్ని చింపాంజీ అస్థిత్వ పోరాటపు నినాదంతో స్థిరపరిచే ప్రయత్నం చేసాయి. నిజానికి ఇదొక విపరీత పరిణామం. గుడుగుడుగుంచంలో గుడి శబ్దం ఉన్నట్లు ఈ విపరీతపరిణామానికి ఒక కాలిక్యులేటెడ్, కంప్యూటెద్, అస్సూండ్, ఇల్లస్ట్రేటేడ్   డిజైన్ ఉంటుందని నా సహ చింపాంజీ "చీర నీదా" వారు రాసారు తన పుస్తకం The chimp who loved me లో!

ప్రపంచం లో పరమ క్యాపిటలిస్టు ఆట ఏదైనా ఉంటే అది గుడుగుడుగుంచమే! అందుకే Lord McCauley Has been good for the Chimps of Vaticana and the sub-chimping chimps of India(Like sub human) అనేది ఈ పుస్తక సారాంశం. అదే కాక, ఒక చింపు ఆత్మకథలాగా కూడా మీరు దీన్ని చదువుకోవచ్చు! మజ్జిగ-మందు-తొక్కుడూబిళ్ళ, చికుచికుపుల్ల, మన సమాజాన్ని యుగాల తరబడీ ఎలా పీడిస్తున్నాయో తమ మందువితరణ డిజైన్ ని ఎలా అడ్ద్దుకుంటున్నాయో చెప్పే పుస్తకం ఇది:

All I could think was, "Oh God! I'm going to be sexually assaulted by a chimp!"  I pictured the 911 call.  I saw the operator laughing so uncontrollably that she forgot to send help.  I tried to peel Sammy's pinching, prying hands off my naked, wet body and realized that I had to get some clothes on. 

Making what I thought were soothing, calming little hoots and grunts, I worked my way slowly towards the bedroom closet.  This took ten minutes; Sammy seemed to sense that my intentions were not the same as his.  I grabbed some clothes, and then I remembered that his favorite playthings were handbags with goodies in them. 

Snatching anything I could find that was shiny and chimp-proof, I shoved it all in two purses.  We sat on the bed together (me stark naked and dripping wet) like a couple of nervous virgins on their wedding night.  I tried to remain nonchalant.  Chimps are deeply suspicious beings and they pick up on any vibes that suggest danger or change.  Slowly, Sammy let go of me with one hand and dug into the bag.  I tried to put a shirt on-not a chance.   My new boyfriend knew I was up to something.   We continued in this fashion for an hour and a half.   I prayed that someone would come to the door.  Then I prayed they wouldn't.  What in hell would I say?

తప్పకుండా చదవాల్సిన పుస్తకం!

Buy the book from here: 

నేను మెజార్టీనెట్లవుత?

డియర్ అప్పిబొప్పి - నిజానికి మీరు సమయం తీసుకుని స్పందించదగ వ్యక్తులు కారు. కానీ మెజార్టీ/మైనార్టీ కాకమ్మ కతలు చెబుతున్నారు - మీకు సమాధానం చెప్పక తప్పింది కాదు. So listen to me carefully for I will not indulge in a reply again and again. I do NOT give a rat's a$$ to which caste/creed/class this guy belongs to. I neither identify any caste, nor any religion. I hate this guy not because his thoughts are different, radical etc., etc., not because he is against some so called religion - I hate him because he is a MURKHA. Murkha of Himalayan proportions. I hate him because he is a real FCUKTARD. There ends the story. You get it? 


If your intentions are really good - go through the comment below and if you got any balls, argue with the guy who wrote it. Prove me that he deserves respect. Deduce at least one bit of remorse from this fucktard - then, and ONLY then, I will close this blog and go away. I will accept everything you profess, absol-freakinlutely! 





బ్లాగులు రాయడానికి ఎవ్వరికీ నిర్దుష్టమైన కారణాలు అవసరం లేదు. ఒక్కోరికి ఒక్కో కారణం ఉండచ్చు, లేకనూ పోవచ్చు. మనకు తెలిసింది నలుగురితో పంచుకోవడానికో, కాలయాపన చెయ్యడానికో, సరదాకో, మన ఆలోచనలకు అక్షరరూపం ఇవ్వడానికో.. కానీ ఒకసారి రాయడం మొదలుపెట్టిన తర్వాత, సమాచారం *పబ్లిష్* చేసిన తర్వాతా ఏమి జరుగుంది? జనం చూస్తారు, చదువుతారు, చూసే జనానికి అలోచించే బుర్రలు ఉంటాయి కాబట్టి, వాళ్ళ సమయం వెచ్చించి చదువుతారు కాబట్టి అక్కడ వ్యాఖ్యలు రాస్తారు (అందుకే గా వ్యాఖ్యలున్నది). చిన్నపిళ్ళాళ్ళు మాట్లాడుకున్నట్లు ఇప్పుదు "బ్లాగు అంటే ఏమిటి" సోది అంతా ఎందుకంటే, ఇక్కడ జనం ఒక చిన్న లాజిక్ మర్చిపోతారు. 

ప్రతి మనిషి కీ కొన్ని నమ్మకాలు ఉంటాయి. చాల ఇష్టమైన నమ్మకాలు(అవి ఎలా ఏర్పడతాయి అనేది ఇంకో విషయం, ఇక్కడ అప్రస్తుతం).వాటిని గురించి మాట్లాడటం అన్నా, తేడా వస్తే ఆ నమ్మకాలని defend చెయ్యడం అన్నా, సహజం. తప్పు లేదు. 

మనమంతా ఇప్పుడు మాట్లాడుకుంటున్న బ్లాగరు గారితో సమస్య ఎంటంటే, వారి నమ్మకాలను, అభిప్రాయాలనూ వారు, వారి బ్లాగులో ప్రచురిస్తారు! జనం వాటిని చూడాలని కోరుకుంటారు (లేకపోతే ఎందుకు ప్రచురించాలి?). అలోచించే మనుషులు సహజంగానే వాటి మీద వారి అభిప్రాయాలను వెల్లడిస్తారు. వాటిలో తనకు నచ్చని, తను సమాధానం చెప్పలేని వ్యాఖ్యలకు, ఒక రెడీమేడ్ సమాధానం ఎంటంటే, ఇంకో సారి నా బ్లాగు చదవవద్దు అని. ఇక్కడ మర్చిపోయిన లాజిక్ ఏంటంటే, ఇంకోసారి నా బ్లాగు చూడటం మానెయ్యి, నాకేమీ తేడా రాదు అనే వైఖరి సమస్యను పరిష్కరించదు. There is an option to stand by on what one writes and talk about it, with in the limit of reason. Easier option is to simply make the blog private, and invite those who enjoy those kind of writings.

ఇక సమాచారం విషయానికి వద్దాం! వ్యక్తిగత అభిప్రాయాలంటే ఏంటి? మల్లయ్య కు నలుపు రంగు అంటే ఇష్టం. మల్లయ్య ఇష్టం! కాదనేదానికి నేనెవ్వడిని? మల్లయ్య ఇళయరాజా పాటలు మాత్రమే వింటాడు. నేను రెహమాన్ పాటలు వినమని ఎందుకు చెబుతాను? మల్లయ్య కాంగ్రెస్స్ వీరాభిమాని, ఆయన దానికే ఓటేస్తాడు. వేసుకోనివ్వనీ, నాకేం నష్టం? ఓ శుభదినాన మల్లయ్య బ్లాగొకటి మొదలెట్టి వీటన్నిటి గురించీ పుంఖాను పుంఖాలు గా రాసుకోనీ, ఎవ్వరికీ ఏ సమస్యా ఉండదు. కానీ, మల్లయ్య అంతటితో ఆగడు. 

మనకందరికీ మీడియా బాగా అందుబాటులో ఉందని తెలిసినా, అక్కడినుంచి సమాచారాన్ని గ్రహించి ఇక్కడ తనదైన భాష్యం చెబుతాడు. తన బ్లాగును అన్ని రకాల వాళ్ళూ ఉంటారు అని తెలిసినా వారి నమ్మకాలనూ, సంప్రదాయాలనూ, విలువలనూ, ఎద్దేవా చేస్తాడు. పదాలు ఏంచేస్తాయి? ఒక అనుభవాన్ని స్ఫురణకు తెస్తాయి. శివలింగం గురించి రాశారు గదా అని చూస్తాను. చూసే ముందు శివలింగం అన్నపుడల్ల, చిన్నపుడెపుడో శివాలయం లో తిన్న ప్రసాదపు రుచి గుర్తొస్తుంది, విభూది, నందీశ్వరడు, మధురమైన పాటలు(నేను అధ్యాత్మికం గా ఎదగలేదు కాట్టి, ఇవే నా అనుభవాలు).. ఉత్సాహంగా చదవడం మొదలెడితే, అక్కడున్నది చూసి కళ్ళు బైర్లు కమ్ముతాయి. మన మల్లయ్య కు శివలింగం లోని శివ కనిపించదు. శివలింగం లోని శివ ని వదిలేసి, శివలింగం అంటే phallus అని తేల్చేస్తడు.(ఈ ఉదాహరణ వాడినందుకు క్షమించాలి). అది చదివిన తర్వాత, నేను మళ్ళి శివాలయానికి వెళ్ళాననుకోండి, నేను శివుడిని ఎలా చూస్తాను? అదీ సంగతి!! ఇది ఒక్క ఉదాహరణ మాత్రమే. చదివే వారి అనుభవాలను వక్రీకరించే విధంగా రాస్తే, జనం ఊరుకుంటారా? 

ఇదంతా చెయ్యవచ్చు, ఎవరి అభిప్రాయాలనూ ప్రశ్నించకుండా, గుడ్డిగా నమ్మేయాల్సిన అవసరం లేదు. మల్లయ్యకున్న జ్ఞానసముపార్జన తృష్ణ అమోఘం! చెలామణి లో ఉన్న సిధ్ధంతాలనూ, తరతరాలనుంచీ సాగుతున్న సంప్రదాయాలనూ ప్రశ్నించాలంటే, బ్లాగూ, ఇంటెర్నెట్ ఉంటే చాలదు. వేసే ప్రశ్నలు సరి అయినవే అని చూపగల దమ్ము ఉండాలి. ప్రశ్నలను వ్యతిరేకించినవారి అభిప్రాయాలను విని, వాటి గురించి తర్కించగల నేర్పు ఉండాలి. మల్లయ్య ఏమి చేస్తాడు? సొంతం గా అలోచిస్తాడ? లేదు, ఎవరో రాసి ఊసేసిన చెత్త ని ఏరుకు వచ్చి మనకు అందిస్తాడు. ఇదేంటిది అని అడిగితే, వాడు రాశాడు, వెళ్ళి చూసుకో అని లింకులు ఇస్తాడు. (this is a logical fallacy, appealing to authority). But obviously Mallayya's authority on Advaita is not Shankaracharya, but Max Mueller. His Authority on Shivalinga is not PuraaNaas, but Wendy Donigar. 

బ్లాగుల్లో చెత్త రాసినా అదేదో జ్ఞానం ఇస్తున్నట్లు "అహా, ఓహో" అనే భట్రాజులు ఎప్పుడూ ఉండనే ఉంటారు. అందులో తప్పులేదు. కొంతమంది మర్యాదస్తులు ఇలాంటివి చూసిన, మిన్నకుంటారు.. సహనం మన సంప్రదాయాలు నేర్పే గొప్ప గుణం మరి. కొంతమంది మితవాద పూత పూసుకున్న వెర్రిగాళ్ళు ఉంటారు. వీరు వీరిని చాల గొప్పవాళ్ళని అనుకుంటారు. ఎందుకంటే, వీరు ఎవ్వరినీ పల్లెత్తు మాట అనరు(మనసులో ఎన్ని అనుకున్నా), ఎవరినన్న ఎమన్న అనాలని అనిపిస్తే చిన్నగ గిల్లి వ్వేంటనే జోల పాడతారు. మల్లయ్య లాంటి వాళ్ళను సహించలేక గళం విప్పితే వెంటనే ముద్దు ముద్దు గా విసుక్కుంటారు. అందరు చాందసవాదుల్లగానే వీరు కూడా "మితవాద" చందసవాదులు. "నేను ఎవ్వరినీ ఏమీ అనను, కారణాలు ఉండీ మీరు ఎవ్వరినైన మందలించబోతే నేను సహించను. నేనెవ్వరినీ ఏమీ అనను మరి!!" ఇదీ వరస!! These are self appointed blogheads of telugu blog world. 

ఆ బ్లాగు రచయిత "సుత్తి నరేష్ కుమార్" అనే పేరుతో బ్లాగును మొదలుపెట్టినరోజునుంచీ, వ్యాఖ్యలరూపం లో నేను సంఘీభావం తెలియజేయటానికి కారణం, సదరు మహేష్ గారి మీద కక్షతో కాదు. I have better things to worry about. If I don't like what he writes, I wouldn't waste my time on that junk. But since all these bloggers (telugu) have their blogs up on an aggregator, since one person produces undigested stray bits of western brain work again and again and passes that for his own wisdom, Its high time that some one told him, what he is doing: producing junk.

This is in no way personal assault. The same people who looked upon with indulgence and kept silent when their traditions were being mocked at, should now do the same. just keep quiet and have fun!! 

నా బ్లాగులో నా ఇంటర్వ్యూ...

ఈ మధ్యకాలంలో వచ్చినవారికి హిందూ అభిజాత్య సమాజంలో మజ్జిగ నివారణ-మైనారిటీ మందు వితరణ, అట్లతద్దిలో పితృస్వామ్యం, చికుచికు పుల్లలో పోస్ట్ మాడర్నిజం మొదలైన గంభీరమైన అంశాల పై భాషను బలాత్కరిస్తూ నేను రాసిన రాతలను చదివే తీరికా ఓపికా లేవు కానీ, నా మానసిక రుగ్మతను భరించలేక నన్ను వ్యతిరేకిస్తూ ఎక్కడైనా కామెంట్ పెడితే వారికి విపరీతమైన ఫాలోయింగ్ వచ్చేస్తోంది. అది నాకు నచ్చటం లేదు. మజ్జిగ నిర్మూలన సూత్రాన్ని ప్రతిపాదించింది నేను. నా సోదరులకు నిర్విరామ మందు వితరణ కార్యక్రమం మొదలెట్టింది నేను. ఇంగ్లీషు బ్లాగులు వెదికేది నేను, వీడియోలు పట్టేది నేను.  సినిమాలు చూసేది నేను అందలి సూక్ష్మాలు బోధించునది నేను! ఇంతా నే చేస్తే, యీళ్ళేవరో ఫేమస్ అవ్వడం ఏంటి? Who are they to steal my blunder.. Er.. sorry.. thunder??

వాళ్లకి మొత్తం నా రాతలు చదివి నా పంథా చెబుదామంటే వ్యర్థమనిపించింది. నన్ను అర్థం చేసుకోటం వాళ్ళ తరం కాదు  కాబట్టి. నన్ను కాదు అసలు దేన్నైనా అర్థం చేసుకోటానికి ప్రయత్నించటమే మొదటి తప్పంటాను నేను. అనుభవించాలి. ఎంత విచ్చలవిడిగా అనుభవిస్తే అంత అర్థం అయినట్టు లెక్క! ఈ లెక్కన మీరు నన్ను అర్థం చేసుకోవాలంటే నన్ను విచ్చలవిడిగా అనుభవించాలి, అది వీళ్లెటూ చెయ్యలేరు సాక్ష్యం గా కావాలంటే నా ఫుటో చూస్కోండి. కొంతైనా అర్థం చేసుకునే దారి ఏదైనా ఉందా అని నిన్న రాత్రంతా చలం’గానాయకిల పుస్తకాలు సాంతం మా వీధిలాంతరు కింద వెదికాను. గొప్పోడిని కదా మరి. అప్పుడొచ్చింది ఒక నీచపు అయిడియా. ఇదే మంచి తరుణం. అటూ ఇటూ గానోళ్ళూ నీతులు చెబుతున్న సమయమిది. అప్పుడెప్పుడో వంటల వెలుగక్క నాతో చేసిన ఇంటర్వ్యూను నా బ్లాగులోనే ప్రచురించి, నా ఉత్కృష్ట మానసిక దౌర్భల్యానికి కాస్త బ్లాగుల్లో గుర్తింపు మేతనెయ్యాలని ఒక చిన్న కుట్ర! వెళ్లండి, వెళ్లి చదవండీ!!

ఏకుతా.. పీకుతా.. పీకిపందిరేస్తా!

ఛింపేశ్ గారు, పోలీసులా భయంగా ఉందండి!

మనకు బాగా తెలిసిన మూర్ఖశిఖామణి ఒకడు గత రెండ్రోజులుగా ఈమెయిల్ బెదిరింపులకు దిగాడు. పోలీసులొస్తారనీ, పట్టీస్కుంటారనీ, జైల్లో పెట్టీస్కుంటారనీ యెట్సెట్రా యెట్సెట్రా.. ఆయనకి సవినయంగా నా సమాధానాన్ని నివేదించాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది, అందుకే మౌనంవీడి ఈ ఠ-పా!

Dearest Chimpesh

Its been long since I spoke to you. It was nice receiving an email from you after a long time. Yes. I am who you think I am. Regarding that thing you said about police coming and getting me - Thank you!! I really don't have enough middle fingers to let you know how I feel about that. Hope you understand. Take care!

See you around.

Yours lovingly,
Paanashaala Naresh.

టైం వేస్ట్ మానసిక రోగుల బాచ్: An elite batch of attention whores

What a failure!!!

అంతులేని ఆత్మన్యూనతతో శవంలా జీవించే ఓ పెద్దమనిషి ముసుగులోని మానసిక వ్యభిచారి తన "అస్థిత్వం" గా ఎంచుకున్న బ్లాగుడు- దేశద్రోహం, జాతిద్రోహం, సెక్సువల్ పర్వర్షన్, రాడికల్ ఫెమినిజం, అసూయ, కుళ్ళు, చేతగానితనం!

ఇక్కడున్న ఐరనీ ఏమిటంటే - ఏ మానసిక వ్యభిచారానికి తాను దాసుడో అదే మానసిక వ్యభిచారాన్ని ఈ మహానుభావుడు పీకిపాతరేస్తూ, దళిత-ముదిత-అస్ఖలిత బ్లాగులనుటంకిస్తూ, కాపీ కొడుతూ, టోపీ పెడుతూ, విషం చిమ్ముతూ వాసాల్లెక్కెడుతూ తన పరమ చేతగానితనాన్ని బ్లాగికిలించిమరీ బయటపెట్టుకోవటం. So, much for his post-modern-fucktardity! (ఒరేయ్ యెర్రి పప్పా so much లో so పక్కన కామా ఏబళ్ళో నేర్చుకున్యావ్ రా అని ఆడగద్దు నన్ను. వాయల్పాడులో మా బళ్ళో కూడా కేస్ పెడ్తానేమో అని భయపడి ఐవోరు యెప్పుడూ అడగల్యా)

ఆయన ఉద్దేశ ప్రకారం "ఈ దరిద్రగొట్టు దేశంలో లేనివీ, శానా దేశాల్లో ఉన్నవీ" ఈ క్రింది లిస్టు

1. ఫ్రీ సెక్స్ వ్యవస్థ

2. అడ్డంకుల్లేకుండా వ్యభిచరించే హక్కు

3. మైనార్టీల్లో మెజార్టీ

4. షకీలా సినెమాలకు అవార్డులు

5. పాకిస్తాన్ లాంటి దేశాలకు దాస్యం

6. మతంలేని దేశం (అదే.. హిందూ మతం లేని దేశం)

7. మహాత్ముల సెక్సు జీవితాల పుస్తకాలు విరివిగా "లా"భించడం

(లిస్టు శానా పెద్దది, ప్రస్తుతానికి ఇది సాలు)

MBA buzzwords లాగా పోస్ట్ మాడర్నిజం, మానవ హక్కులు తొక్కలు, స్త్రీస్వేచ్ఛ అని బహిరంగ భావప్రాప్తులు పొందే ఈ స్వయంప్రకటిత పోస్ట్ మాడర్న్ కొడుకులకు (నిజమైన పోస్ట్ మాడెర్న్ మేధావులు Thomas Heidegger, Jacques Derrida, Micheal Focault అమంగళం ప్రతిహతమౌగాక!) కనిపించే ఆదర్శ దేశాలు పాకిస్తాన్, బంగ్లాదెశ్ గట్రాలు. కామిడీ ఏంటంటే, ఈ కోడుకులు అక్కడ అడుగుపెట్టారో, అరక్షణం లో కాల్చిచంపుతారు వాళ్ళు- మాట్టాడేదానికి మీడియా ఉండదు, రాసేకి బ్లాగులుండవు, హక్కులు వాదించటానికి రాజ్యాంగాలుండవు. ఈ దేశలు మైనార్టీ మెజార్టీ గోలలూ, జీహాద్ లూ, స్త్రీ హక్కులూ ఉంటే గానీ ఈ కొడుకులకు రాయడనికి సరుకుండదు, అసలు అస్థిత్వమే ఊండదు. ఈ లిటు చూసి ఎన్నిసార్లు నేను జెజ్జినక జెజ్జినక అని ఎగిరానో నాకు గుర్తే లేదు. మళ్ళీ సమయం వచ్చ్చింది, మళ్ళీ విషయం చిక్కింది. నా ఆత్మన్యూనతను కప్పెట్టుకోటానికి! 

**********

You two bit dimwit moron! You wanna play hard ball. Let play it then. Once again, its time to beat the shit out of your empty brain!

*********

FUCKTARD: A fucktard is a special variety of retard whose condition arises not from clinically demonstrable neurological impairment, but from buttersnap shitfuckery of the mind. If you wish for more information, you know where to go!